Rode draden

Een middag wachten op een polikliniek. Weven we een menselijk web.

Gelaten zien we elkaar. Lucht voor de een. Minder voor de ander die uit metalen flessen levensadem zuigt. Als groep wachtend op wat komt.

Tussen papieren kopieën met uitslagen die klikken in de machine. Witte klompen en steriele handschoenen. Een begrijpende blik is verzachtend. Wachtend tot onze beurt.

Een glimlach na een uitslag. Er tranen wellen in oude-en-jonge ogen. Uitslagen schoonspoelen of knijpen.

Koelwatermachines lossen geen rode draden op. Samen weven we ons menselijk web van verbinding in de wachtkamer.