Stemmen over zout

Dit is het verhaal van S. (22 jaar) Zij leerde omgaan met de stemmen in haar hoofd.

‘Met mijn biologische moeder had ik al jong een slechte relatie. Ze had zorg nodig omdat ze blind werd. Als kind was ik hulpverlener en psycholoog. Omdat zij geen hulp vroeg. Dat trek je niet.

Gelukkig kwam er een surrogaatmoeder in beeld. Dat hielp mij. Toen zij overleed (ik was toen al meerderjarig) werd ook mijn broer ziek. Toen viel ik in een zwart gat.
In die tijd bekeerde ik me tot het christelijk geloof. “Ik ben niet ziek geworden door mijn bekering hoor”, zegt ze lachend. Het geloof heeft mij juist veel gebracht! Ik kan het iedereen aanraden. Maar ziek werd ik wel’.

Geloof
‘Ik volgde een cursus over geloof in de kerk. Vooraf zouden we samen pannenkoeken eten. Op tafel stonden er van die zakjes met zout. Ik dacht dat God aan tafel tegen mij sprak en zei: “je eet te veel van dat zout, dat mag niet”. Natuurlijk hoorde ik die stem niet echt, in mijn hoofd beleefde ik dit wel zo. Steeds vaker hoorde ik een stem die dwingend was en werd ik heel rigide in alles.

Vrieskou
Ik weet nog goed dat ik die avond (waarop we met de kerk samen aten) buiten ben gaan zitten. Zonder jas, ondanks dat het vroor. Bij alles dacht ik, zit ik wel op het juiste spoor? Alles werd zo zwaar. Ik kon een uur in een winkel rondlopen om alleen te bepalen, welke rijst koop ik? Hoeveel energie kost dat in je hoofd? Ik verbrak mijn relatie en ben bij de kerk van toen weggegaan’.

Herstel
‘Nu gaat het beter. Soms heb ik nog wel last van zwart-wit denken. Door een hersteltraject heb ik het gelukkig weer op de rit. Daar heb ik geleerd hoe belangrijk het is om steun te vragen. Leer nee zeggen en grenzen accepteren. Dat is volwassen worden.
Ik ga ook weer naar de kerk. Een andere, daar ben ik beter op mijn plek. God is bij mij gebleven en oordeelt niet. Zelfs als je een andere kant op gaat’.

Eerlijker
‘Door wat ik heb meegemaakt ben ik eerlijker. Naar mezelf en de anderen. Genuanceerder in mijn uitspraken. Wat is het verhaal van de ander? Het is makkelijk om een oordeel en een mening klaar te hebben. Of dat geklaag. Ik noem dat het Calimerocomplex. Dan heb je wijsheid nodig, laat ze maar even spuien. Als iemand chronisch negatief is, kappen dan!

Als je de waarheid en dingen teruggeeft, en je doet dat in liefde, zonder dat je beter voelt dan de ander, dan kan dat.