Wachtruimte

Er gilt een kind. De bagage-afhaalband zoemt.
Een kakofonie van geluid in de vertrekhal.
Stoelen van hard plastic, waar de armleuningen niet van omhooggaan. Liggen lukt niet.

De vijf stoelen zijn bezet door passagiers met puf om te zitten.
Ik lig op een T-shirt en een spijkerbroek, als een dweil op de vloer, die ijskoud is en trek mijn omslagdoek wat strakker dicht, ook al is het buiten zeker nog 30 graden.
Mijn botten doen pijn.

‘Kan ik mijn ticket vervroegen? Holanda. In plaats van over 48 uur?’
‘De enige dame aan de balie antwoord: ‘Mañana’. Bij de rest van de loketten is het rolluik naar beneden. Morgen een nieuwe kans. Als ik het kan betalen. Mijn laatste geld heb ik aan een taxichauffeur gegeven. Wat is mijn saldo?

Ik stel me voor dat ik weer thuis ben, in Nederland.  En lach, om dit alles.

‘Hier je klerezooi!’ De garagedeur valt met een klap dicht. Mijn koffer ligt verdoofd op het grindpad onder de palmboom te wachten. Niet de eerste keer dit geintje.
‘Ma, roep ik, doe open! Ik voel een steek in mijn hart. ‘Blijf kalm’, zeg ik tegen mezelf.
Het is zinloos, ik weet het.

Ik heb dorst. Een blond meisje ligt op een roze luchtbed naast een snackautomaat. Een soort flamingo. Wat is haar verhaal?

Er loopt een nachtbewaker voorbij. Zijn zwarte snor wipt omhoog als hij naar mij knikt. Een twinkel in zijn ogen. Alles heeft een andere kant. Op momenten zoals deze besef je je, dat wat je wel hebt.
Ik ben op de vlucht, maar geen vluchteling. Mijn warme bed staat in Nederland.

Ik zie kinderen die illegaal meerijden op de levensgevaarlijke treinen. Op de weg van Mexico naar de Verenigde staten. Migranten in de overvolle boten op de Middellandse Zee. Vrijheid met een hoge prijs.

Ik rol nog een jurk op voor onder mijn nek, draai een T-shirt binnenstebuiten. De glinsterende lovertjes naar de binnenkant. En installeer me opnieuw. Ik heb geen telefoon. Als de zon weer opkomt, dan kan ik vast wel ergens bellen.

Mijn rug doet pijn. MS zie je niet als je op de grond ligt. Net als de gapende wond binnenin.
Mañana, Mañana,

Gestrand in 2009 op een luchthaven in Spanje.