Ontdekte verhalen

Ode aan mijn tuinhuis, een droom die uitkwam en mij weer verliet.

Over een paar dagen is het Kerst. Mijn vingers strelen de toetsen. ‘Ben jij de pianiste vraagt een gast? Ik glimlach, ‘Nee’, zeg ik opgetogen. De geluidsman komt aangelopen. Mijn stemming veranderd meteen als ik zijn blik zie. ‘Zit ik in de weg? ’vraag ik. Van noten lezen snap ik geen bal. Toch zie ik…

              Er dendert een bus langs. Ik ruik de benzinedamp van de knalrode scooter. Ik houd van de stad. Van de metalen snuisterijen van de Oosterse bazaarwinkel en het oranje van de bloemslingers. 

Deze spin laat zich niet weerhouden. Hij sleept de gevangen bromvlieg door een kier in de deur.

Geen berg te hoog voor deze mier.

Deze oorworm heeft zijn huis gebouwd in een blaasilene.

Een gesprek op het terras van een plaatselijke bruin café met uitzicht de kerk. ‘Ik heb vandaag aardappelen gerooid.’Het zijn de woorden van een lange slungel met een verweerd gezicht.