Getijden

Voeten in het zand, handen die schrapen in aarde, die kleeft, en nooit beklijft. Ver weg van warmte verstoten, geen plek om thuis te komen, want er is simpelweg geen huis meer. Laat de verdwaasden terugkeren, naar haarden en behang, bedden om te borgen, de moestuin die woekert van geluk, en de morgenstond om op…

lees meer »

Ik ben

Een steen naast het spoor, het zand in de berg, de fietser in de wind, de minnares in de bus, de ijle lucht onder de cumuluswolk, het blauwe vlak van de treinstoel, het openslaande raam achter de zware gordijnen, de rode beha aan het flinke lijf, de geliefde, die vind na zoeken. Ik ben het…

lees meer »

Bittere amandelen

Een overheersende stilte. Het lijkt of de wereld is uitgezet. De wereld werd een onvoorspelbare vrouw, een furie die sloeg met water, schreeuwde met wind en storm, die grond hevig liet beven in al haar kracht. Tussen de puinhopen in Japan huilde zij bittere tranen, toen zij zag wat zij achterliet. In de resten van…

lees meer »

Lakeien

Heb je geen poen en droom je over lakeien? Echte bedienden die je behagen, en die je alles kan vragen? Kijk elders af hoe het moet, hoe een ander dit doet. Zoals zij: die kroelen, klauwen en heftig miauwen. Waar hun bedienden voor ze rennen, of ze die nu wel, of niet kennen. Voor een…

lees meer »

Schuw

Als jouw ogen de liefde niet meer kunnen zien schuw, wachtend op wat komen gaat leeg te wezen een stil, stilleven ik zou zo graag…. over de liefde spreken hoe een leven kan zijn ‘een huis van onzichtbare bescherming’.

lees meer »

Ezel

Strijk de viool dans je levensverhaal fluwelen linten in schoenen de ezel danst mee zet je voeten in het licht dans over de hoge zeeën spring op de sterren over heuvels en het groen schone vreemdeling laat je meenemen verleiden om zo levend te zijn!

lees meer »