Spiritueel verhaal

Nooit kende ik iemand die zo kalm van geest is als de maker van alles. Op een afstand kijkt deze toe en biedt een helpende hand als je daarom vraagt. Alles in dit land is alles het voornaamst. Alles regeert, en alles is er. Precies zo bedoeld, als het bedoeld is. Alles is er perfect,…

lees meer »

Friet

Het helwitte licht van de T-balk trekt mij aan als een baken. Samen met de motten in de zwarte nacht.  Ik stap binnen en de deurbel rinkelt. De verkoper van de snackbar zet zijn bezem aan de kant. ‘Zeg het maar’. Ik blijf even stil. Afgeleid door een scheve neus, een onflatteuze broek en joekels…

lees meer »

Huisnummer 47

Ik hoor de magnetron pingelen. De melk is opgewarmd. Jouw huisnummer 47 staat voor de geur van koffie. ‘Wel verdomme!’.  ‘Gaat het?’ zeg ik. Gemopper boven de ochtendkrant. De restanten tabak vliegen van je schoot. De rode geraniums van buiten loeren naar jou. Je bent 77 jaar en mijn buurman Jansen. ‘Kinderen, die snappen het’,…

lees meer »

Lievelingsslippers

Het leven is van alles. Curieus, fragiel, waarachtig en soms onvoorspelbaar. Het kan knellen, of voelt als het dragen van je lievelingsslippers. Vijftien jaar terug. Mijn oudtante, die op hoge leeftijd is, nu het toonbeeld van een klassiek verhaal. Zij valt in huis en breekt haar heup. Mijn oudoom probeert voor haar te zorgen. Weken…

lees meer »

Kleretekst

Mensen hollen af en aan in de stationshal. Nog een halfuur om te overbruggen tot mijn afspraak. Ik schuif mijn koffie tegen het raam aan en klim op de kruk. Een koffietent is vaak mijn favoriete wachtkamer. Hier ben ik ongestoord een voyeur en doe ik inspiratie op. Mijn blik valt stil bij een opvallende…

lees meer »

Holbewoner

Het verweerde bankje lonkt. Ik stal mijn fiets er naast. Dit is mijn favoriete plek in Oud-Zuilen.Ik kijk naar de schapen. Als volleerde kapsters maken ze luid smakkend het gras korter. Er dartelen pasgeboren lammeren omheen. Tussen de grasrand en het smalle water maakt een zwaan een nieuwe woning voor haar aankomend kroost. Hopelijk laat…

lees meer »

Behouden vaart

Het is een hoopje ineengedoken mens. Mijn moeder. Ze lijkt nog kleiner vandaag dan ze al is. Haar lichaamstaal vertelt hoe ze eraan toe is. De zon brandt op haar synthetische broek en het donkerblauwe colbert. Haar dunne, blonde haar is goed gekapt. ‘Gebruikelijk is het niet, kom’, zegt de beambte van het crematorium in…

lees meer »